GŁOWACICA (Hucho hucho)
Jak wygląda: Charakterystyczną cechą jest ogromna głowa, która jest delikatnie spłaszczona. Głowacica posiada szeroki otwór gębowy. Grzbiet koloru brązowego lub zielonkowatego, boki czerwone, a u starszych osobników miedziane, biały brzuch. Na bokach nierównomiernie rozmieszczone ciemne plamki. Łowione osobniki z reguły nie przekraczają metra. Głównym pożywieniem są ryby: płoć, kleń, jaź.
Występowanie: Głowacica jest samotnikiem. Żyje głownie w wodach zimnych o kamienistym dnie, z szybko płynącą wodą. Najczęściej można ją spotkać w rzekach o żwirowym lub kamienistym dnie. W wodzie przebywa głownie w głębszych miejscach z silnym nurtem.
Okres połowu (Kiedy najlepiej łowić): Najkorzystniejszym okresem jest jesień i zima, a precyzyjniej mówiąc przełom tych pór roku. Biorąc pod uwagę porę dnia, najlepszy czas jest o wczesnym poranku.
Przynęty: Głównie mniejsze ryby, woblery oraz blaszki.
Zanęty: Nie stosuje się zanęt na głowacicę.
Metody i techniki połowu (Jak łowić): Najlepszą metodą jest spinning. Zestaw musi być mocny, z ostrą kotwiczką, gdyż głowacica ma kościste szczęki.
Zestaw: Mocne wędzisko spinningowe oraz kołowrotek. Linka główna to w zasadzie żyłka, także solidna. Całość dobrana do gabarytów ryby.
Łowiska: Rzeki z dużą ilością tlenu i kamienistym bądź żwirowatym dnem oraz szybkim nurtem.
Wymiar i okres ochronny: Okres ochronny: 1 marca – 31 maja, wymiar ochronny – 70 cm, limit tygodniowy – 1 sztuk (od poniedziałku do niedzieli)*.
*Zasady dotyczące połowu, w tym okresy ochronne, wymiary ryb oraz dobowe/miesięczne limity połowów, są ustalane indywidualnie przez dzierżawcę danego łowiska, na przykład przez odpowiedni okręg PZW.
Rekord Polski: 120 cm i 20,30 kg